สวัสดีค่ะ เราชื่อไอซ์ค่ะ เราจะมาเล่าเรื่องราวความรักระหว่างเรากับแฟนญี่ปุ่นค่ะ
ขอเล่าตั้งแต่แรกเลยนะคะ
ตอนเราอายุ 20 เราได้มีโอกาสได้ไปฝึกงานที่ญี่ปุ่น เป็นระยะเวลา 1 ปี
ทำจนครบสัญญาและได้กลับมาทำงานที่บริษัทในเครือที่ไทย
เราเข้าไปทำงานตอนอายุ 21 เราได้ทำใน ตำแหน่งหัวหน้า(คนไทย) เพราะเราพูดภาษาญี่ปุ่นได้
และเราก็ต้องทำงานกับคนญี่ปุ่น บริษัทเราแต่ละแผนก จะมีหัวหน้า 2 คน คือ คนญี่ปุ่นและคนไทย
และเราก็ทำงานด้วยกันมาเรื่อยๆ จนประมาณเกือบปี เค้าก็ชวนเราไปทานข้าว แต่ไม่ได้ไปกัน 2 คนนะ
เค้าให้เราเอาเพื่อนไปด้วย เดี๋ยวจะดูไม่ดี หลังจากกินข้าวหลังจากนั้น ก็มีไปเที่ยวทะเล เค้าก็ให้เราเอาเพื่อนไปด้วยอีก
เราก็ทำงานกับเค้าไปปกติ ตลอดเวลาเค้าจะดูแลเราอยู่ห่างๆตลอด เค้าไม่เคยก้าวกายชีวิต
แต่จะคอยเป็นห่วง ดูแล วันเกิด วันคริสมาสต์ วันวาเลนไทน์ ทุกๆวันสำคัญเค้าจะมีของขวัญให้ตลอด
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนเวลาผ่านไปเค้าหมดสัญญาที่บริษัท ต้องกลับญี่ปุ่น
ก่อนเค้าจะกลับ 2 วัน เค้าไลน์มาขอให้เราไปส่ง พอถึงวันเค้ากลับเราก็ได้ไปส่งเค้า
และเค้าก็ได้บอกความในใจกับเรา ซึ่งเราไม่เคยคิดเอะใจมาก่อน
เค้าบอกว่าเค้าชอบเรา ชอบมาตั้งแต่แรกที่เรามาทำงาน ไม่เคยคิดต้องการอะไรนอกจากได้ดูแลเราใกล้ๆ
ตอนนั้นเราตกใจมาก และถามเค้ากลับว่าทำไม ไม่บอกเรา เค้าบอกว่าเค้าไม่กล้ากลัวเราปฏิเสธแล้วเราจะมองหน้ากันไม่ติด
เลยรอเวลา แล้วตั้งใจว่าจะบอกวันนี้ เราก็ งงๆ ไม่พูดอะไร แค่ยิ้มๆ
ถึงเวลาที่เค้าใกล้จะขึ้นเครื่อง เค้าก็บอกกับเราว่า ผมจะไปแล้ว "ขอกอดได้มั้ย?"
เราก็บอกว่า ได้สิ (แค่กอดกันจะเป็นอะไร) แต่พอได้กอดเท่านั้นแหละ อยู่ๆ เราก็ร้องไห้ คิดว่าเราต้องจากกันจริงๆหรอ
นึกย้อนกลับไปเวลาที่มีเค้าอยู่ ที่เค้าดูแล เราต้องทำงานคนเดียวแล้วนะ เราลงมือเองแล้วนะ คิดสารพัด
แล้วเราก็บอกเค้าไปว่า ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ ดูแลสุขภาพด้วย
เค้าก็บอกตั้งใจทำงานนะ ผมจะกลับมาแล้วเจอกัน แล้วเค้าก็เดินจากไป
.
.
.
.
.
จากที่เคยเห็นหรือเคยเจอคนรอบๆข้าง คือ คนญี่ปุ่นที่คบๆกัน พอเค้ากลับ เค้าก็เงียบหาย
แต่สำหรับคนนี้ไม่ใช่เลย เค้ายังเหมือนเดิม ช่วงแรกๆเราก็คิดว่าสิ่งที่เค้าพูดคงไม่จริง เค้าจะชอบเราได้ยังไง
แต่เวลาผ่านไปเค้าทำให้เราเชื่อได้ว่าเค้าคิดแบบที่เค้าพูดจริงๆ
พอเค้าบินถึงญี่ปุ่น เค้าก็ได้โทรกลับมา บอกเราว่าถึงแล้ว พัก 1 อาทิตย์ ถึงจะได้เข้าบริษัทไปทำงาน
เราก็คุยกับเค้าปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือตัวเราเอง พอไม่มีเค้าอยู่ มันทำให้รู้ว่าเราคิดถึงเค้ามาก มากจนทำให้เรารู้ใจตัวเอง
ว่าเรา ก็ชอบเค้าเหมือนกัน^^
เค้ากลับญี่ปุ่นได้ 3 เดือน เค้าก็ขอคบเราเป็นแฟน เราก็ตอบตกลง เพราะเราเองก็รู้สึกดีกับเค้าอยุ่เหมือนกัน
เราก็คบกันคุยกันแบบที่ "แฟน" การเลื่อนสถานะจากเพื่อนร่วมงานมาเป็นแฟนไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยค่ะ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
หลังจากนั้นอีก 2 เดือน เค้าก็บอกคิดถึง จะมาหาที่ไทย ซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว เค้าจัดการทุกอย่างเร็วมากๆ
เค้าก็ได้กลับมาหาเราค่ะ เราก็ใช้ชีวิตคบกันเป็นแฟน กินข้าว เที่ยว ช็อปปิ้ง ทุกอย่างเหมือนๆคนทั่วไป
(ถ้าถามถึงความสำพันธ์อันลึกซึ้ง ยังไม่มีค่ะ)
เค้ามาหาเรา 1 อาทิตย์ แล้วเค้าก็ได้บินกลับไปอีก นี่แหละค่ะ ครั้งนี้ทำให้เรารู้สึกว่าเรากำลังรักเค้า เพราะความดีของเค้า
อะไรที่ว่าดีอะหรอค่ะ ก็คือ เรื่อง ความรักที่บริสุทธิ์ใจของเค้าค่ะ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เค้าให้เกียรติเรามาก ไม่เคยล่วงเกิน
มากสุดก็กอดค่ะ สิ่งนี้ทำให้เรารักเค้า ทำให้เราได้รู้ว่า ผู้ชายที่ไม่หวังแค่เรื่องอย่างว่า ยังมีอยู่จริง
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องนั้นเลยนะคะ ^^
ระหว่างที่เค้าอยู่ญี่ปุ่น เราอยู่ไทย เค้าก็บินกลับมาหาเรา ทุกๆ 3-4 เดือนค่ะ
และระหว่างนั้นเราได้ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ่งค่ะ เรารักเค้าแล้วอะค่ะ เลยคิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร
แต่เราก็แอบคิดนะคะ ว่าเค้าคงจะทิ้งเรา เพราะ เราเจอกับเพื่อนๆรอบข้างเรามาเยอะมาก ว่า เค้าแค่มาหลอก
แต่แล้วก็ไม่ใช่ค่ะ เค้าไม่ได้มาหลอก เค้ายังรักเราค่ะ ตอนนี้ก็ 5 ปีแล้วค่ะ^^
และทุกๆวันเค้าก็จะโทรหาเรา ก่อนทำงาน พักเบรค ตอนเลิกงาน เราจะคุยกันตลอด
เค้าจะไปไหน ทำอะไร อยุ่กับใคร เค้าจะส่งรูปให้ดูตลอด Video call ตลอด ไม่เคยมีวันไหนที่เค้าจะไม่โทรมาเลย
เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย เป็นยังไงก็ยังงั้น ไม่เปลี่ยนเลย และตอนนี้ก็มีแพลนจะแต่งงานแล้วค่ะ
.
.
.
เราก็ขอให้เค้าเป็นแบบนี้ตลอดไป
ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่มาอ่าน เราไม่ได้จะอวดนะคะ แต่อยากเอามาแชร์
ไม่ว่าจะใกล้ไกล คนไทยหรือญี่ปุ่น
ถ้ารักกันจริงยังไงก็คบกันรอดค่ะ