รู้จักหนุ่มbankyoคนนึงเขาทักมาหาในแอพสอนภาษาค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆแล้วเขาขอโทรมาเราก็โอเคเพราะเขาจะสอนภาษาญี่ปุ่นให้เราคุยกันเกือบชั่วโมงได้ คุยแบบเพื่อจะรู้จักอีกคนมากขึ้น เราขอไลน์เขา เขาก็ให้มาทันที ให้ไอจีก็ติดตามทันที ทีนี้เราก็ทักหากันตอนเช้าว่าตื่นยัง กินข้าวยัง นอนยัง ทำไรอยู่แบบนี้ ต่างคนต่างผลัดกันถาม จนเราเริ่มชอบเขาจนอยากจะไปเรียนภาษาที่โตเกียวจะได้ใกล้มหาลัยเขา
แต่เขาบอกว่าไปอยู่ไซตามะดีกว่าจะได้เจอกันกับเขาง่ายมากขึ้นไปอีกนะ //ละลายแปบ เขาบอกจะหาเราที่ไทยเดือนหน้า เขาบอกว่าอยากกินอาหารฝีมือคุณจังเลย //เขินแรงงงง จะสอนเล่นสกีอีกเพราะเขาเป็นครูสอนสกี ไม่กินเหล้าดูดบุหรี่ แต่เขาเป็นลูกคนเดียวบ้านอยู่อาโอโมริ กลัวแม่เขาหวงลูกจัง5555

สุดสัปดาห์ก่อนเขายุ่งๆเพราะทำพรีเซ้นงาน เราก็ไม่โทรหาเพราะรู้เขายุ่งไม่อยากกวน จริงๆคือคิดถึงมากกกก เขาทำจนไม่สบายล้มหมอนนอนเสื่อเลย
เราเลยโทรไปหาว่าเป็นไงมั้ง กินยายัง ดูแลตัวเองด้วยนะ เป็นห่วง
เขาบอกไม่เป็นไรเขาดีขึ้นแล้ว ขอบคุณ
เราก้บอกว่าควรพักผ่อนเยอะๆนะพรุ่งนี้มีพรีเซ้นอีก สู้ๆนะคุณทำได้อยู่แล้ว ฉันเป็นกำลังใจให้ เขาแค่ตอบว่าขอบคุณแล้วเราก้แยกย้ายนอน ก่อนจะวางเขาถามว่าจะว่าอะไรมั้ยถ้าอยากโทรหาเราบ่อยๆ เราก็บอกไปว่า ได้เลย จะรอนะ

.. คือเขามีใจใช่มั้ยคะ หรือแค่เฟรนลี่ เรามโนเอง ;-; ฟุ้งซ่านไปหมด ชอบมากเลยอ่า ยิ้มน่ารักมากกก ใจดีมากเลย คิดไปไกลแล้วว่าไปอยุ่กันที่ญป.5555