taeny_2312 S.taetaeเขียน:
การที่ทะเลาะกันมาตลอด ทำให้อีกฝ่ายสะสมความรู้สึกหนะค่ะ
ยังไงพบกันเจอหน้ากัน ตรงๆคุยกันตรงๆกันก่อน
ว่าตัวเราเองก็ได้พยายามมาถึงตรงนี้แล้ว จะมาปล่อยไปง่ายๆแบบนี้หรอ ?
แล้วคุณก็ลองดูว่าเพราะอะไรเค้าถึงรักคุณไม่เหมือนเดิม ลองทบทวนตัวเองดูค่ะ
Lost Princessเขียน:
สวัสดีค่ะ ^^
จากที่อ่าน เตรียมตัวมาจะย้ายไปญี่ปุ่นขนาดนี้แล้ว เจอสถานการณ์แบบนี้เป็นใครก็คงจิตตกเหมือนกัน
ต้ามีคำถาม 2 ข้อค่ะ
1. ระหว่างที่อยู่ที่ญี่ปุ่น พักด้วยกันหรือ จขกท. อยู่กันคนละที่คะ
2. วีซ่าที่ขออยู่ญี่ปุ่นนานแค่ไหนคะ
Lost Princessเขียน:
จากที่เราได้คุยหลังไมค์กันบ้าง การเรียนที่ญี่ปุ่น ค่าใช้จ่ายตรงนี้
ได้รับการสนับสนุนจากครอบครอบครัว ถูกต้องไหมไหมค่ะ?
2 ปี กับค่าเรียนและค่าใช้จ่ายที่ญี่ปุ่น เป็นเงินไม่ใช่น้อยๆเลย
ตั้งใจไปเรียนที่ญี่ปุ่น เพราะมีแรงจูงใจ เป็นการเพิ่มทักษะของตัวเราเอง เป็นเรื่องที่ดีค่ะ
ทำให้เราพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แต่การที่จะเอาอนาคตตัวเราเอง ไปฝากไว้กับคนอื่น
เราจะสุขก็ต่อเมื่อเขาหยิบยื่นความสุขให้ ถ้าเขาไม่หยิบยื่นความสุขให้ เราก็จะทุกข์ทันที
จะสุขหรือทุกข์ อนาคตจะเป็นแบบไหน ทำไมถึงรอให้คนอื่นเขากำหนดให้ ในเมื่อนี่คือชีวิตเรา
" พอจะมีใครช่วยเราหาทางออกกับเรื่องนี้ได้มั้ยคะ ตอนนี้รู้สึกแย่มากๆเลย
เราต้องวางตัวกับเค้ายังไงคะ
จะต้องง้อเค้ายังไง เพราะเค้าเป็นคนประเภทเดินหน้าไม่ถอยหลัง"
ในเมื่อเขาเองเป็นประเภทเดินหน้าไม่ถอยหลัง ทำไมเราต้องคอยเดินตามหลังเขา
จขกท. พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้กัน แต่สุดท้ายเขากลับผลักออก
เท่ากับว่าความพยายามที่ผ่านมา ไม่มีความหมายต่อเขาเลย
ทำให้ต้านึกถึงคนๆหนึ่ง ลาออกจากงาน ดรอปเรียนกลางเทอม เพื่อไปตามง้อผู้ชายที่ญี่ปุ่น
เพียงเพราะผู้ชายบอกเลิก ค่าเรียนต่อมหาลัยที่เขาดรอปไป พ่อกับแม่เป็นคนจ่ายให้
ค่าใช้จ่ายที่ญี่ปุ่นพ่อแม่จ่ายให้ มารู้ทีหลังว่า พ่อกับแม่ยอมเป็นหนี้ เพื่อให้ลูกได้ในสิ่งที่ต้องการ
เขากลับมาด้วยความภูมิใจว่าง้อผู้ชายสำเร็จ แต่สุดท้ายความสัมพันธ์ยังคงกระท่อนกระแท่นเหมือนเดิม
เขาให้ความสำคัญกับคนที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขา แต่กลับมองข้ามคนที่คอยสนับสนุน ส่งเสริมให้เขาได้ดี
ตอนนี้อยู่ในอารมณ์เศร้า การไปญี่ปุ่นโดยที่ความสัมพันธ์ไม่มั่นคงจากคนที่รัก อาจทำใจลำบากในช่วงแรก
ยิ่งไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ความเหงาอาจเพิ่มเป็นทวีคูณ แต่ถ้าผ่านช่วงเศร้าไปได้ ทำใจได้ ปรับตัวได้
ต้าว่าที่ญี่ปุ่นยังมีอะไรสนุกๆให้ทำและเรียนรู้อีกเยอะ ยิ่งโต ประสบการณ์ก็จะสอนเราเลือกคนที่เราจะใช้ชีวิตคู่ด้วย
เพราะชีวิตคู่ไม่ได้มีแค่ ชวนกันไปเดท ดูหนัง นั่งจ้องมองตากัน จับมือกระหนุงกระหนิง ตอบไลน์กันไปมา
แต่มันเต็มไปด้วยคำว่า "ภาระและหน้าที่" ภาระแรกคือ ตัวเราเองที่ต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเอง
รายได้คือเงินเดือนจากการทำงาน จัดแจงให้พอกับรายจ่ายแต่ละเดือน โดยไม่รบกวนคนที่บ้านเพิ่ม
อยากได้รถ ได้บ้าน เรียนต่อ อยากเที่ยว ต้องทำด้วยตัวเอง กรณีเจ็บป่วย ต้องใช้เงินฉุกเฉิน เงินเก็บต้องมี
ต้าให้ได้เพียงแค่คำแนะนำ ส่วนการตัดสินใจจะทำอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับ จขกท.ค่ะ
ความสุขผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านออกไป ความทุกข์และความเศร้าก็เช่นกัน
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
You will need to be logged in to be able to post a reply. Login using the form on the right or register an account if you are new here.
Register Here »