สวัสดีค่ะ หลังจากที่สู้ชีวิตในญี่ปุ่นมานาน ทั้งเรียน หางาน และทำงาน 

คราวนี้เราจะมาเข้าสู่ยุคหาคู่กันค่ะ

สำหรับบล็อกนี้ เราจะพามารู้จักคำว่า 合コン (โกคง) ซึ่งก็คือ blind date "ปาร์ตี้จับคู่" หรือ ที่เรารู้จัก 

กันผ่าน การ์ตูน อนิเมะ และ ละคร ญี่ปุ่นกับคำว่า "นัดบอด" นั่นแหละค่ะ

นัดบอด(โกคง) ก็คือการทำกิจกรรมร่วมกันของหญิงและชายกลุ่มนึง

กันเช่น ทานข้าว บาร์บีคิว งานเลี้ยง หรือจะ ไปเที่ยวกัน 

โดยมีจุดมุ่งหมายแอบแฝงคือ การหาแฟน....... 

ซึ่งในญี่ปุ่นนั้นถือว่าเป็นเรื่องปกติมากๆ

ส่วนใหญ่จะจัดโดยมีคนเป็นตัวตั้งตัวตี แม่งานฝ่ายชายและหญิง 

ให้ชวนๆคนมา และตกลงสถานที่กัน

ขอเกริ่นก่อนว่าถึงจะเขียนหัวข้อนี้ 

แต่เราก็มีประสบการณ์ไปนัดบอดในญี่ปุ่นแค่สี่ครั้งเท่านั้นเองค่ะ แฮะๆ

และเรื่องมันเริ่มจาก ตอนนั้นเราอยู่ญี่ปุ่นมาได้หลายปี เรียนจบแล้ว ทำงานก็แล้ว 

และที่สำคัญ งานอยู่ในช่วงที่เปลี่ยนโปรเจค เลยแอบว่าง 

(ถ้าช่วงงานยุ่งนี่ ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่นหรอกค่ะ

คิดแค่วันนี้จะได้กลับบ้านกี่โมง ก็สมองจะระเบิดแล้ว)

เราเลยมีเวลาย้อนมามองตัวเองว่า เราก็เรียนจบมีงานมีการ 

อายุก็.........แล้ว แต่ยังไม่มีแฟน โอ้ววววววววว!!!!

อายุก็มากขึ้นทุกปี คนรอบข้างก็คอยถามตลอด จากที่เราไม่คิดก็เริ่มคิด

แถมคนที่ทำงานอายุรุ่นเดียวกับเราก็แต่งงานเริ่มอุ้มท้องกันแล้ว (ร้องไห้หนักมาก) 

แต่จะให้เราไปหาจากไหน...ไร้หนทาง 

ที่สำคัญสถานที่เราใช้เวลาอยู่มากกว่าบ้าน 

อย่างที่ทำงานเราก็มีกฏห้ามพนักงานคบกันเองในบริษัท ........ จบสิ!!!

ตอนนั้น คิดค่ะว่าทางเดียวที่จะมีแฟนได้คือ ต้องไปนัดบอด 

แต่จะไปยังไง เพื่อนที่จะชวนไปก็ไม่มี ฮืออออ

แถมย้อนกลับไปชีวิตสมัยเป็นนักเรียน ก็ไม่มีอะไรแบบนี้

คือคณะเราแค่ผู้หญิงกับผู้ชายคุยกันยังแทบเป็นภาพที่หายาก

ทุกคนมีรักไม่ยุ่งมุ่งแต่ความฝัน

(แน่นอนว่าเราในตอนนั้นก็เป็นแบบนั้นค่ะ) พอมานึกย้อนเราก็เริ่มรู้สึกว่า 

นี่ฉันพลาดประสบการณ์แบบนี้ไปได้อย่างไร

ใครสนใจชีวิตในวัยเรียน ติดตามได้นะคะ><

ประสบการณ์ในโรงเรียนเซมมง อนิเมชั่น ในญี่ปุ่น ตอนที่ 1

ประสบการณ์ในโรงเรียนเซมมง อนิเมชั่น ในญี่ปุ่น ตอนที่ 2

ประสบการณ์ในโรงเรียนเซมมง อนิเมชั่น ในญี่ปุ่น ตอนที่ 3

พอคิดแบบนี้ เราจึง ขอความช่วยเหลือจาก อากู๋ที่รัก

บรรจงพิมพ์คำว่า  合コン ลงไป และ ก็ได้ผลค่ะ

มีเว็บสำหรับ 合コン หลายเว็บค่ะ เท่าที่หาข้อมูลแล้วไม่ได้อันตรายหรือหลอกลวง

คือหลายคนมีปัญหาแบบเราค่ะ ไม่มีโอกาสได้เจอคนใหม่ๆ ทำให้ไม่มีแฟน

ตอนนั้นเราเป็นสมาชิกไปสองเว็บคคือ

http://www.rush01.com/

http://exeo-stella.com/

หลักๆจะคล้ายๆกันคือ สมัครแล้ว ลงประวัติตัวเอง

มีให้ใส่รูปด้วยแต่เราไม่ได้ใส่(แอบกลัว อิอิ) มีให้เลือกด้วยค่ะว่าตัวเราเป็นคนแบบไหน

ร่าเริงสดใส ชอบอยู่ติดบ้าน ชอบพูด ชอบฟัง และมีงานอดิเรกอะไร ฯลฯ

รวมถึงมีให้เขียนแนะนำตัวเองด้วย 

สำหรับนัดบอดนั้น มีสองแบบให้เราเลือกค่ะ 

แบบที่ 1 คือเราตั้งกรุ๊ปของเรา ชวนเพื่อนมาและพิมพ์บรรยายว่ากรุ๊ปเรามีคน

แบบนี้ๆ และรอกรุ๊ปที่สนใจเรามาติดต่อ หรือไม่เราก็ไปดูข้อมูลของกรุ๊ปอื่น 

และติดต่อผ่านหน้าเว็บไป จากนั้นจะมีคนจากทางเว็บเป็นตัวกลาง 

นัดสถานที่วันเวลาและสถานที่ให้ แน่นอนว่า ต้องชำระเงินกับทางเว็บไซต์ค่ะ

ทางเว็บไซต์จะคิดค่าจัดการหรือค่า setting ฝ่ายผู้หญิง คนละ 4,000 เยน 

และ ฝ่ายผู้ชายคนละ 7,000 เยนค่ะ ราคานี้รวมค่าอาหารเครื่องดื่มหมดแล้ว

แน่นอนว่า เราไม่มีเพื่อนที่จะตั้งกลุ่มเองหรอกค่ะ 

เพราะฉะนั้น แพลนนี้ตัดทิ้งไป /// ฮือออออออออ

แบบที่ 2  สำหรับคนที่ตัวคนเดียว แค่คนเดียวก็มาปาร์ตี้จับคู่ได้ เย้! 

เหมาะกับเรามาก เราเพียงเข้าไปที่หน้าเว็บไซต์

กดเลือกสถานที่ใกล้บ้าน ดูว่าเค้ามีจัดงานที่ไหนบ้าน 

ดูว่าอันไหนที่เหมาะกับเราและเลือก เข้าร่วมงานได้เลย

แต่ละงานก็ราคาไม่เท่ากันค่ะ 

อย่างภาพด้านบน อันบนเป็นงานนัดบอดสำหรับคนรักเนื้อ

อายุฝ่ายชาย อยู่ที่ 27-31ปี อายุฝ่ายหญิง 24-28 ปี 

และด้านล่าง ผู้ชายที่รายได้ 5 ล้านเยนต่อปีขึ้นไป 

ผู้หญิงที่น่ารักเหมือนมาร์ชเมลโล่

อายุฝ่ายชาย 27- 34 ปี ฝ่ายหญิง 25-31ปี

ว่าแล้วก็มาเข้าเรื่องประสบการณ์ที่เราเคยไปมาดีกว่าค่ะ

ครั้งแรก เราไปในธีม "นัดบอดแสนสวีท" เพราะจัดในร้านบุตเฟ่เค้ก

ราคาถ้าจำไม่ผิดฝ่ายหญิงประมาณ 3,000 เยน ฝ่ายชายน่าจะ 6,000 เยนค่ะ

ตื่นเต้นมากค่ะ ไม่เคยอะไรอย่างนี้มาก่อนในชีวิต แต่งหน้าจัดเต็มในรอบปี 

ทางเว็บจะบอกมาค่ะว่า ถ้าไปถึงร้านแล้วให้บอกชื่อ คนที่เป็นเจ้าภาพงาน 

และพนักงานร้านจะพาไปที่โต๊ะ

พอคนมาครบก็เริ่มแนะนำตัวค่ะ

ครั้งแรกที่เราไปผู้ชายสามผู้หญิงสองค่ะ

ผู้หญิงอีกคน อายุ30 ทำงานเป็นบรรณารักษ์ สวยเลยทีเดียว

ส่วนผู้ชาย หน้าตา หน้าที่การงานไม่แย่และหน้าที่การงานดี 

เท่าที่คุย ทุกคนก็เป็นแบบเราคือ ทำงานไม่ค่อยมีโอกาสได้เจอใคร

เลยหาแฟนไม่ได้ ก็เลยเพิ่มโอกาสตัวเองโดยการมานัดบอดแบบนี้

จากที่เราสังเกตุการณ์ เราพลาดที่บอกไปว่า งานเรายุ่งไม่ค่อยมีวันหยุดค่ะ......

มารู้ที่หลังว่าไม่ควรพูด เพราะฝ่ายชายจะรู้สึกว่า เราไม่พร้อมที่จะมีแฟน....

และผู้ชายสามคนในนั้น ดูขี้อายสองคน และอีกคนออกแนวไม่ค่อยสนใจใครชัดเจน

คนนี้ดูแล้วรู้เลยค่ะว่า เค้าไม่ได้สนใจ ผู้หญิงเลยสักคน คือ ฮีกินอย่างเดียวเลยค่ะ 

เรียกว่ามาเพื่อกิน พอกินอิ่ม เหมือนนึกขึ้นได้ว่า เสียเงินมาแล้วควรคุย 

เลยคุยๆ ส่วนใหญ่ ในนัดบอดแบบนี้  ก็จะคุยแบบเน้นว่า แต่ละคนทำงานอะไร 

มีงานอดิเรกอะไร

เรียกว่าในเวลาสองชัวโมงที่มีทำทุกทางที่จะดึงความสนใจ

จากคนที่เล็งให้ได้มากที่สุด แต่ทว่า..............ไม่มีน่ะค่ะ 

ไม่ถูกสเป็คเราสักคน ฮา พอหมดเวลา (2 ชม ) 

ทุกคนก็แยกย้ายแบบไม่แลกเบอร์ติดต่ออะไรเลย

สรุปสั้นๆ ว่า "ล่ม" ค่ะ

แต่เรายังไม่ยอมแพ้ เราไปอีกครั้งค่ะ คราวนี้เปลี่ยนเว็บ และพาเพื่อนสาวไปด้วยคนนึง

เพื่อนสาวคนนี้นางน่ารักและคุยเก่งมาก 

คราวนี้จำนวนคนที่ไปคือ ผู้ชายสาม ผู้หญิงสาม อายุอยู่ที่ 25-30 ปี

รอบนี้ทุกคนคุยสนุกมาก เรียกว่า คุยกัน จนลืมเวลา คุยกัน 

อย่างกับเป็นเพื่อนสนิทกันมานานเลยค่ะ

ฝั่งผู้ชาย มีพนักงานแบงค์คนนึง คือ เค้าหล่อมากกก 

เป็นดาราได้เลยค่ะ สูงด้วย ดูยังไงก็ไม่น่าโสด

และคนทำงานดับเพลิงนี่ก็หล่อล่ำค่ะ อีกคนเป็นโปรแกรมเมอร์ 

ฝั่งผู้หญิงมี สาวน่ารัก ขอเรียกว่า Mซังนะคะ 

Mซังทำงานเกี่ยวกับครีเอทีฟโฆษณา 

และ Mซังยังอยู่ในช่วงเปลี่ยนงาน คือนางน่ารักมากไม่น่าโสดเลย

สาวอีกสองคนก็คือเรากับเพื่อนสาวของเรา... 

ก่อนจบงานคราวนี้เราแลกอีกเมล์กันค่ะ 

(สมัยนั้นคนญี่ปุ่นยังใช้ LINE กันไม่เยอะ)

แต่พอจบงานก็จบกันนะคะ ไม่ได้ติดต่อหรือสานต่อกับหนุ่มคนไหน

แต่มีเมล์มุ้งมิ้งหาสาว M ซัง แทน.........

สำหรับเรา ถือว่าได้ประสบการณ์ที่ดีมากเลยค่ะ 

เพราะปกติอยู่เฉยๆ เราคงไม่มีโอกาสได้คุยกับคนที่ทำงานดับเพลิงและหนุ่มแบงค์แน่ๆ

และบ้างครั้งได้คุยกับคนที่ไม่รู้จักเลย มันก็ช่วยฝึกสมองด้วยค่ะ

และนัดบอดครั้งที่สามของเรา อันนี้บอกเลยว่าไม่ได้ตั้งตัว

คือเราคิดว่า มันไม่ใช่แนวเราตั้งแต่ครั้งที่สองแล้ว

เรื่องเกิดจาก M ซัง เมลล์มาชวนเรากับเพื่อนสาวไปดื่ม

เราว่างก็เลยไป 

แต่พอไปถึง โอ้ววว ตกใจมาก มันคือ งานนัดบอดที่รวมคน

อายุราวๆ 30-35 ปีค่ะ และเรากับเพื่อนสาวที่ไป อายุน้อยที่สุดในนั้น 

แถมไปถึง M ซัง ก็ยังไม่มานะคะ เราก็ไปนั่งแล้วคุยๆกับคนอื่น

ปรากฏแต่ละคนก็ โดน M ซัง ชวนมากับ T ซัง(คนที่เป็นเจ้าภาพงาน) 

ชวนมาแบบ งงๆ หลายคนค่ะ 

คุยไปคุยมาคนที่ ถูก T ซังชวนมาเป็นคนที่เจอ T ซังในงานนัดบอดก่อนหน้านี้

ซึ่งเป็นงานแบบนั่งรถบัสไปดูหิ่งห้อย......

แต่ขอบอกว่าทุกคนคุยสนุกมาก เค้าจะจัดที่นั่งแบบผู้หญิงสลับผู้ชายค่ะ 

จะให้คุยกันสักพัก แล้วผู้ชายสลับที่ให้ทุกคนได้คุยกัน 

หลักๆ ก็เหมือนเดิมค่ะ แนะนำตัว งานอดิเรก คราวนี้มีเพิ่มว่า ชอบฝ่ายตรงข้ามแบบไหน

ทุกคนก็ฮากันค่ะ เล่นมุขใส่กัน คือเราไม่ได้รู้สึกเบื่อเลยค่ะ 

แถมพวกจบจากร้านแรก (สองชั่วโมง) 

ยังไปต่ออีกร้านรอบสองกันด้วยค่ะ  ที่ตกใจอีกเรื่อง คือ มีคนทำงาน 

ออแกไนซ์งานแต่งงานมาด้วยค่ะ....(นี่มัน ธุรกิจแอบแฝงชัดๆ!!!)

จบจากงานนี้ จริงๆก็มี หนุ่มๆเมลล์มาชวนเราไปเดทต่อนะคะ 

แต่มิใช่สเป็ค เราเลยปฏิเสธไป.....

และแน่นอนว่า M ซัง ยังเมลล์มาชวนไปโน่นไปนี่อีก..... 

แน่นอนว่าเราเซย์โนว์แล้วค่ะ  

มาถึงครั้งที่ 4 ครั้งนี้ ไม่ได้ติดต่อผ่านเว็บหรืออะไร 

แต่เป็นคนใกล้ตัวนี่แหละค่ะที่ชวน เป็นคนที่ทำงานนั่นเองค่ะ

คือเค้ามาชวนไปบาร์บีคิว เราไม่ได้คิดอะไร ก็ไป 

แต่พวกเค้าเมลมาบอกรายละเอียดสถานที่

คือในเมลเขียนว่า นัดบอดค่ะ.............................. 

เรานี่แบบบโอ้ววววว ไปสิคะ รออะไร ฮาาา

พอไปถึงงานคราวนี้ คือ แต่ละคนเริ่มจากแลกนามบัตรกัน

มันเลยดูไม่ใช้ฟิลแบบมาหาคู่อะไรกันเท่าไหร่

คนที่มาก็เป็นคนในสายงานใกล้เคียงกันค่ะ เราเองก็สนุกดี

ได้คุยกับคนสายงานใกล้ๆกัน ได้มาบาร์บีคิวริมทะเลด้วย

แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คืองานนี้คนที่ทำงานเรามาหลายคน 

เราก็จับกลุ่มแต่กับคนรู้จัก แต่แอบเห็นมีบางคนแลกอีเมลเหมือนกันค่ะ

แต่ทว่า พอจบจากงาน คนที่ชวนเราบอกว่า เค้าเฟลมาก 

คราวก่อนจัดงานเกมส์ คนก็เอาแต่เล่นเกมส์ คราวนี้จัดบาร์บีคิว 

คนก็เอาแต่กิน ไม่มีใครสนใจหาคู่เลย เราก็นึกในใจว่า

โธ่! พ่อคุณ! ก็คนอื่นเค้าจะรู้ไหมล่ะว่าวันนี้ที่มามันคือนัดบอด......

แต่พออีกวัน คนจัดเค้ามาบอกว่าเราค่ะ ว่ารู้ไหมว่าที่ไปวันนั้น 

ฝ่ายผู้หญิงติดต่อหาเค้าเพื่อขอช่องทางติดต่อผู้ชายกันหลายคนเลย 

แต่ฝั่งผู้ชายไม่มีใครติดต่อกลับมา ซึ่งเค้าก็บอกว่าสมัยนี้ผู้หญิงไม่รุกก่อนไม่ได้แล้วนะ

นั้นแหละค่ะ คือสาเหตุที่ทำให้เราโสดยาวนาน......................................

หลังจากจบนัดบอดครั้งนี้ งานโปรเจคใหญ่ก็ถล่มเราจนบัดนี้ค่ะ 

ตอนนี้ก็หวานชื่นกับงานมาก รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งานอย่างแท้จริง ฮืออออ

สำหรับเรา สิ่งที่ได้จากการไปนัดบอดทั้งสี่ครั้งคือ เราไม่คิดว่า 

ช่วงเวลาที่คุยกันไม่กี่ชัวโมงจะทำให้คนเราคบกันได้น่ะค่ะ 

แถมในสองชั่วโมงนั้น รู้สึกได้ว่าแต่ละฝ่ายก็พยายามพูดทำตัว

ให้ดึงดูดฝ่ายตรงข้ามให้ได้มากที่สุดด้วย

แต่ถือว่าเป็นช่องทางที่เปิดโอกาสให้ตัวเองได้เจอผู้คน

ไม่ใช่แค่เพราะผู้ชาย การได้คุยกับสาวญี่ปุ่นคนอื่นก็สนุก

พี่สาวจากงานนัดบอดบอกเราว่า เวลาจะเดทกับใคร

ต้องเดทสามครั้งก่อนจะตัดสินใจ เพราะครั้งแรกผู้ชาย

อาจจะพลาดเพราะตื่นเต้นก็ได้ แต่ถ้าสามครั้งแล้วไม่รู้สึกดีก็ ลาเถอะ....  

ข้อคิดนี้ดีมากค่ะ แต่เสียดายที่เราไม่มีคนให้เดทด้วย ถึงสามครั้ง //ร้องไห้หนักมากกก 

สำหรับนัดบอดแบบตามเว็บไซต์ ถ้าไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินและเวลา 

จะลองไปดูก็ไม่เสียหายค่ะ ได้คุยกับคนที่ไม่รู้จัก ได้รู้อะไรใหม่ๆ เกี่ยวกับสายงานอื่นที่เราไม่รู้

แต่ถ้าให้เราไปอีกก็ไม่ไหวแล้วค่ะ ＞＜

Fan Page Afternoon_silent

-----------------------------------------------------

ขอบคุณภาพจาก 

http://www.photo-ac.com/

http://www.ashinari.com/

http://www.rush01.com/

http://exeo-stella.com/

ติดตามรับข่าวสารเกี่ยวกับญี่ปุ่น

YouTube: www.youtube.com/ilovejapanth/

Facebook: www.facebook.com/ILoveJapan.th/

Twitter: https://twitter.com/ILOVEJAPANTH

Instagram: www.instagram.com/ilovejapanth/

TikTok: https://www.tiktok.com/@ilovejapanth

ทดลองเรียนภาษาญี่ปุ่นออนไลน์ฟรี 3 วันได้ที่ www.ilovejapanschool.com