คุยกับหนุ่มญี่ปุ่นคนนึง มาได้ปีกว่าแล้วทางไลน์ แก่กว่าเกือบ 10ปี ตอนนี้เขา 38 หย่าแล้วไม่มีลูก
เจอกัน ครั้งเดียว กลางปี และเขาแคร์ดีมาก
เราบอกชอบเขาก่อนค่ะ =c= เพราะคิดว่าอาจจะไม่ได้เจอกันอีก ไม่มีอะไรเสีย 55555
หลังจากนั้น เขาก็ทักเราและคุยต่อทุกวัน.... แต่ยังไม่บอกความคิดเขาซะที
และเราก็เป็นผู้หญิงประเภทตรงสุดๆ มีอะไรชอบพูดชอบฟังตรงๆ เพราะโง่เรื่องตีความค่ะ 555
ขอสรุปที่คุยกันประมาณนี้
- ช่วงแรกที่คุยอยากรู้เรื่องเรามาก แต่หลังๆ ไม่ค่อยถามอะไรเรา มีแต่เราอยากรู้เรื่องเขา =_=
- เขาบ้างาน จะส่งข้อความทุกพักเบรกทุกวัน ประมาณ 2-3 เวลา และหลังเลิกงาน
- เขาทำงานโซนยุโรป เวลาเลยไม่ตรงกัน นานทีจะต่อบทสนทนาได้ยาวๆ
- เราเคยทะเลาะ ทำตัวงี่เง่า บอกเลิก (ทั้งๆที่ยังไม่คบ 55555) เพราะมีช่วงนึงที่นางหายตัว ไม่มีการโต้ตอบ และเหมือนอยากเทเรา... แต่สุดท้ายเราเป็นคนง้อ และเขาก็กลับมาคุยปกติ
- เขาค่อนข้างเปิดใจเรื่องส่วนตัว เล่าให้ฟังทุกอย่าง เช่น มีแฟนกี่คน ทำงานอะไร ใช้ชีวิตยังไง บลาๆ
- ตอนไปเที่ยวกับครอบครัว ส่งรูปพ่อแม่มาให้ดู
- เขาจะทักเราด้วยเรื่องงาน รายงานว่าทำอะไรบ้าง บ่นเรื่องงานว่างานเยอะ และส่งรูปงานมาให้ดู =_=
- เขาให้เราช่วยเสนอไอเดียเรื่องงาน ทั้งๆที่ไม่จำเป็นเล้ยยย
- ถามความเห็นเราเรื่องสำคัญ เช่น การย้ายงานข้ามประเทศ...
- ตอนป่วยจะส่งข้อความรายงานตลอด จนแบบนึกว่านี่เราเป็นหมอหรือไงเนี่ยยยย... =_=
- ไปนอกสถานที่ กับใคร ที่ไหน กลับเมื่อไหร่ รายงานตัวตลอดพร้อมส่งรูปตั๋วเครื่องบิน... =_=
- ชอบบอกว่าอยากให้เราอยู่ด้วยที่นี่... =_= (ไปอยู่ได้ที่ไหนฟ่ะะะ)
เราก็แอบเข้าข้างตัวเอง แต่ที่ไม่เข้าใจคือ
- นานๆทีจะถามว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีนะ...และไม่ค่อยถามซอกแซกเรา (ต่างกับ ผช ไทยมากกก)
- ไม่แอดเฟส ไม่มีการขอ แต่เรารู้ว่าเขามี.. .
- ดูไม่ค่อยห่วงเราตอนเราป่วย แค่บอกไม่กี่ประโยคเหมือนตามมารยาท...
- จะตอบคำถามเฉพาะที่อยากตอบ...
- ไม่เคยคุยจริงจังเรื่องสถานะ อาจเพราะเจอกันแค่ครั้งเดียว มากสุดที่เคยตอบคือเขาบอกว่าชอบเราเหมือนกันแต่ขอเวลา.... เราไม่ได้ถามอีกเลยหลังจากนั้น
- ถามแผนปีนี้จะมาไทยตอนไหน, เขาบอกยุ่งมากไม่มีเวลาวางแผน...
- ไม่หวาน ไม่คอล ไม่วิดีโอคอล ข้อความล้วนๆจ้า
- ถามตรงๆ แต่ชอบตอบอ้อมโลก เช่นถามว่าคุณคิดยังไงกับเรา เขาจะตอบว่ามีความสุขที่ได้คุยกับเรา?
- หน้าที่การงานเขาดีมาก ตำแหน่งสูง อยู่บริษัทต้นๆของโลก อันนี้คอนเฟิมเพราะหลังจากเขาบอกที่ทำงาน และตำแหน่ง เราก็ กูเกิล สิคะ 5555...
เราเล่าเรื่องนี้ เพื่อนและผู้ใหญ่บอกว่าคนระดับเขาไม่น่าจริงจังกับเราหรอก... อันนี้พีคมากค่ะ แอบน้ำตาซึม
รบกวนเพื่อนๆ ที่มีประสบการณ์ ช่วยแปลภาษาความคิดทีค่ะ ?
เราเริ่มอึดอัดเล็กน้อยกับสถานะที่ไม่ชัดแบบนี้ ยังไงเราก็อยากเป็นคนมากกว่าเป็นของเล่น
คือถ้ารู้ว่าสรุปเขาชอบเราจริงๆ เราคงสบายใจเยอะมากค่ะ =_=
ถ้าได้เจอกัน... จะได้สบายใจ 50% ว่าไม่นก แหะๆ