สวัสดีคะอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อน ๆ หน่อยคะ คือรู้จักหนุ่มญี่ปุ่นคนนึง รู้จักมาหลายปีเพราะทำงานอยู่แผนกเดียวกัน เขานิสัยดีคะ กับเราเขาก็ดีนะคะเวลาช่วยเหลือเขาเรื่องงานเขาชอบเลี้ยงน้ำ ผลไม้ กับเราหลายครั้ง แต่เราทำงานที่เดียวกันมันเลยทำอะไรไม่ได้ เราก็ปลื้มเขาอยู่ในใจแต่ด้วยอะไรหลายอย่างเครียดงานด้วยช่วงหลังเลยไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่ ต่อมาเราลาออกไปทำงานที่ใหม่ เขาถูกส่งกลับไปบริษัทแม่ที่โตเกียว ผ่านไปสามปีมีโอกาสได้ไปญี่ปุ่นคือเพื่อนไปดูคอนเสิร์ตเลยซื้อของไปฝากคนญี่ปุ่นอีกคนซึ่งรู้จักกันตอนติดต่องาน รู้จักภรรยาเขาด้วย และยังมีเมล์ติดต่อทักทายกันเป็นพัก ๆ ทีนี้เมล์บอกสมมติชื่อว่า คาโอะ นะคะว่าจะไปเที่ยวมีของฝากไปให้เขากับภรรยาด้วย แล้วเราเลยถามถึงคนที่เคยทำงานกับเรา สมมติชื่อ ชูจิ นะคะว่าสบายดีไหมอยากเจอด้วยมีของฝาก ผ่านไปสักสี่ห้าวันมีเมล์จากชูจิมา คือตอนนั้นกรี้ดเลยเพราะเราไม่กล้าทักเขา เลยไม่ได้ติดต่อเลย เขาบอกว่าคาโอะให้เขาติดต่อเราเกี่ยวกับแพลนเที่ยวแบบจะเจอที่ไหน อะไรยังไง มารู้จากคาโอะคะว่าเขานั่งทำงานอยู่ใกล้ ๆ กัน จนก่อนบินหนึ่งสัปดาห์เขาให้เบอร์โทรมา แต่เราคิดว่าใช้ไลน์น่าจะสะดวกกว่าขอไอดีเขาไป เขาบอกจำไอดีไม่ได้ เราเลยให้ของเราไป พออีกวันเขาก็แอดไลน์มา เราจึงทักทายกันธรรมดา เขาบอกเขาหยุดงานหนึ่งสัปดาห์เพราะป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่เราก็คิดอืมคงไม่เจอเขาแล้วมั้ง แต่สุดท้ายได้เจอทั้งคาโอะและชูจิเลยคะ เราไปทานข้าวเย็นกัน ตอนนั่งทานข้าว คาโอะถามเราว่า สเปคผู้ชายชอบแบบไหน เราบอกไม่มีสเปค ชูจิก็มองหน้าเราพูดภาษาไทยอะไรก็ได้เหรอแล้วยิ้ม ๆ เขาบอกเขาก็โสดยังไม่แต่งงาน เราถามทำไมไม่แต่งหล่ะเขาบอกไม่รู้ แล้วเขาก็ถามเรากลับว่าแล้วคุณล่ะทำไมโสด เราตอบไปว่าไม่รู้สิ อยู่คนเดียวก็สบายดีนะ up to destinyเขาหัวเราะ ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อว่าเราไม่มีแฟน เราคุยโน้นนี่ไปแล้วก็แยกกลับ พอเช้าเราบินกลับ เขาส่งไลน์มาว่า กลับไทย take care นะ เรามาอ่านไลน์ตอนเย็นแบบกรี้ดอีกคือตอนคุยไลน์เขาแทบไม่ส่งข้อความไรมาก่อนเลยถ้าเราไม่ถามเขาจะไม่ตอบ พอกลางคืนเราทักเขา เขาบอกทักมาว่าของที่ฝากให้เพื่อนอีกคนให้แล้วนะเพื่อนฝากขอบคุณมา เราถามว่าจะเที่ยงคืนยังไม่นอนหรอเขาบอกเขาไปดื่มมากำลังกลับบ้าน เราเลย good night ไป เขาส่งสติกเกอร์ ราตรีสวัสดิ์ แต่หลังจากนั้นกลายเป็นเราทักเขาก่อนแต่เขาไม่ตอบอะไรจนเราวีนเขาไปแบบรำคาญเราใช่ไหม แบบเสียมารยาทมากคะ เราเลยส่งข้อความขอโทษให้เขายกโทษให้ด้วย ฉันผิดเองเสียมารยาทกับคุณคุณไม่รู่เรื่องอะไร ตอนนั้นเขาเลิกอ่านไลน์เราไปเป็นอาทิตย์เลย คงงง ๆ ว่าเป็นอะไรของมัน จนต้นเดือน เมษาจู่ ๆ ไลน์มาเขาบอกว่าจะมาทำงานที่ไทยบริษัทที่เราเคยทำบอกจะมาอยู่สี่เดือน มา พฤษภาคม ถึง สิงหาคม เรากรี้ดลั่นบ้านเลยคือคิดว่าเขาคงไม่ติดต่อมาแล้วคือถอดใจไปแล้วคะ เราบอกไปว่าถ้ามาจะเลี้ยงข้าวขอบคุณ เขาอ่านไลน์แต่ไม่ตอบอะไรตามสไตล์เขาแหละคะ เพื่อนที่ทำงานเก่าก็บอกว่าเขามาอยู่หกเดือนนะ เราบอกเพื่อนว่าฝากความคิดถึงเขาด้วยแล้วกันคือเพื่อนไม่รู้ว่าติดต่อเขาอยู่นะคะ จนตอนนี้เขามาทำงานที่ไทยแล้วใกล้จะครบเดือน แต่ที่ทำให้เสียใจคือ กลางเดือนไลน์ไปถามเขาว่าหยุด สามวัน ว่างไหมอยากเลี้ยงข้าวขอบคุณ พอดีจะไปหาเพื่อนตอนเย็น มีเวลาช่วงเช้าถึงเย็นให้เขา เขาอ่านแต่ไม่ตอบอะไรเลยคะ -_- เลยหยุดทักไปห้าวัน เพิ่งทักใหม่เมื่อวานเขาอ่านเหมือนเดิม ปกติเราจะส่งลิงค์เพลงให้เขา กับพวกคำคมคติสอนใจประมาณนั้น แบบประโยคบอกเล่า คือถ้าไม่อ่านจะเข้าใจว่าไม่สนใจ แต่แบบส่งไปไม่นานก็อ่าน แต่เราไม่เข้าใจไงว่าคิดอะไร หรือกำลังปรับตัวกับงานยังไม่เข้าที่หรือปล่า คงเหนื่อยอยากพักหรือเปล่า ตอนนี้เลยเหนื่อยใจคะ จะให้เราทักไปตลอดคงไม่ใช่มั้งคะ พี่อีกคนบอกทนได้ไหม ให้รอไปก่อน แต่แบบตอนนี้เศร้าคะเราคงไปคาดหวังตัวเขามากเกินไปจะเดินหน้าหรือถอยหลังดีคะ อ่อเขาอายุสี่สิบ ตัวเราขึ้นสามกว่า ๆ แล้วคะอ่อลืมบอกตอนทานข้าวเขาถามนะคะว่าครอบครัวเรามีใคร พี่น้องทำอะไร ตอนนี้เราทำงานอยู่ต่างจังหวัดใกล้กับ กทม แหละคะเขาบอกทำไมไม่มาทำงาน กรุงเทพหล่ะ รถไฟมันไปไม่ถึงเหมือนอยู่ญี่ปุ่นนะ แม่เขาตอนนี้เป็นมะเร็งระยะเริ่มแรกนะคะ อยู่ไซตามะ เขาอยู่โตเกียวคนเดียว เราพี่น้องสามคน ผช แต่งไปแล้ว เรา ผญคนเดียวเราอยากอยู่ดูแลพ่อแม่มากกว่า ตอนนี้เลยพยายามทำตัวให้ยุ่ง ๆ เข้าไว้ แต่เขาไม่ผิดอะไรเลยมีแต่เราคิดฟุ้งซ่านไปคนเดียว จะทำตัวแบบไหนดีคะ อยากฟังความเห็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ นะคะว่าจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์แบบนี้คะเขาพอมีใจให้เราบ้างไหมคะ ขอบคุณคะ