I'm Ltg Gwen Bingham from the state of the United States,i wish you will reach me through my private mail id(binghamsgtgwen78@gmail.com)thanks

โดนเทหรือยังไงกัน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องมานั่งตั้งกระทู้อะไรแบบนี้ เข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานเป็นพนักงานออฟฟิสแห่งนึง ทุกวันก็มาทำงาน เลิกงานกลับบ้าน เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนวันนึงตอนเช้า เราเจอผู้ชายคนนึงยืนซื้อกาแฟอยู่ที่ตึกออฟฟิส คือเราไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นใครอะไรยังไง รู้แค่เห็นครั้งแรกละชอบ เพราะชอบ ผช ตัวสูง หลังจากนั้นเมาก็แอบมองเขาอยูเรื่อยๆ ตอนเช้าบ้าง เที่ยงบ้าง แต่เขาไม่รู้ตัวนะคะ สืบทราบมาว่าเขาเป็นคนญี่ปุ่น เลยแอบหวั่นใจเล็กน้อยว่าเอ๊ะ แล้วถ้าได้รู้จักกันขึ้นมา จะคุยกันรู้เรื่องมั๊ยนะ เพราะเราพูดญี่ปุ่นไม่เป็นค่ะ ประมาณสี่ห้าเดือนต่อมาได้มีโอกาสได้ไปกินข้าวด้วยกันเนื่องจากมีคนที่รู้จักเขา และรู้จักเรา ชวนไป วจุดประสงค์ก็คือจะให้เราไปทำความรู้จักกับ ผช คนนี้นี่แหละค่ะ วันนั้นเขาก็หยอดเราเยอะนะคะ ถามว่ามีแฟนไหม เขาพอจะมีโอกาสไหมนู่นนี่นั่น แล้วเค้าก็ขอไลน์เราไปค่ะ

หลังจากวันนั้นเขาก็ไลน์มาทักทายนั่นนี่ตามประสา เราก็ทักไปบ้าง แต่ส่วนใหญ่เขาจะตอบช้า ทักเที่ยงตอบเย็นตอนเลิกงาน หรือบางวันอ่านแต่ไม่ตอบ ทั้งๆที่เค้าเป็นคนทักมาก่อนนะคะ พอเราตอบกลับ กลายเป็นว่าอ่านแต่เงียบ เคยถามเขาไปว่าทำไมถึงอ่านแต่ไม่ตอบ ไม่อยากคุยหรืออะไร เขาบอกว่าเขายุ่ง ไม่มีเวลาจับโทสับ เลยตอบช้า ก็โอเค เข้าใจ ไม่อยากจะไปเซ้าซี้มากค่ะ เพราะยังไม่ได้เป็นแฟนหรืออะไร ข้อความที่คุยกันส่วนใหญ่ก็จะถามสารทุกข์สุขดิบค่ะ ทำไร กินข้าวยัง ทำนองนี้ค่ะ แล้วก็มีนัดกันกินข้าวเย็น คราวนี้ไปสองคนค่ะ กินเสร็จต่างคนต่างกลับค่ะ ระหว่างที่กินข้าวก็คุยนั่นนี่ทั่วไปค่ะ
เค้าก็ถามว่าปกติวันหยุดทำอะไร เลิกงานทำอะไร บลาๆๆ คือก่อนหน้าที่จะไปกินข้าวเย็นกันครั้งนี้ จิงๆนัดกันไว้แล้วก่อนหน้า แต่เขาไม่ว่างค่ะ เลื่อนนัด พอเราบอกว่าเป็นเสาร์อาทิตย์แทนได้ไหม เขาก็บอกว่าเสาร์อาทิตย์ไม่ว่าง คือตั้งแต่ที่รู้จักกันมาจะสองเดือนแล้ว เขาไม่เคยที่จะว่างเสาร์อาทิตย์เลยนะคะ จนเราเองรู้สึกว่า เห้ย มันไม่ใช่แล้ว ที่ไม่ว่างเนี่ย เพราะมีกิจกรรมทำจิงๆ หรือเพราะติดแฟน หรือนัดคนอื่นไว้ เราเลยถือโอกาสนี้ค่ะถามเขาคืน ไหนๆเขาก้ถามเราแล้วว่าวันหยุดเราทำอะไร เราก็ถามกลับ เขาก็บอกว่าเขาเป็นคนมีกิจกรรม ไปออกกำลังกาย ไปเจอเพื่อน เสาร์อาทิตย์บางทีก็นอน คือเราก็ไม่อยากจะไปเค้นค่ะ เลยเออออไปตามนั้น

ล่าสุดค่ะ ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน เราเลยถามเค้าไปว่าเวลาที่เราส่งข้อความไป รู้สึกรำคาญบ้างไหม หรือรู้สึกว่า เอ๊ะนังนี่ส่งข้อความมาอีกแล้ว เค้าก็หัวเราะ ละบอกว่า ก็ไม่ได้รำคาญนะ ปกติคนไทยเป็นคนชอบถามร่อ ถามนั่นนี่ เลาก็งง เลยถามว่า คนไทยชอบถามยังไงร๋อ เค้าเลยบอกว่า ก็ทุกวันๆส่งข้อความมาว่า กินข้าวยัง ทำอะไร ทุกวันๆ ก็เป็นคำถามเดิมๆ

ได้ยินเค้าตอบมาแบบนี้เรานี่อึ้งค่ะ เพราะคนไทยอย่างเราคำถามพวกนี้มันเบสิกค่ะ ปกติคนคุยกันก็ต้องถามสิว่าทไำอะไร กินข้าวหรือหยัง ทำนองนี้ เราเลยบอกเค้าไปว่า ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าข้อความของฉันจะทำให้เะอคิดว่าฉันถามเยอะ ต่อไปฉันจะไม่ส่งข้อความไปแล้วก้ได้ (นางเอก) เค้าเลยตอบมาว่า ส่งได้นะ ส่งได้ปกติ แต่อาจะไม่ต้องส่งมาทุกวันก็ได้

คือบับ เหมือนจะดีนะคะ แต่คำลงท้ายนี่คือไม่ต้องส่งมาทุกวันก็ได้

เราเลยเงียบไปสองสามวันค่ะ จนวันที่เค้าจะไปเที่ยวเราเลยส่งข้อความไปอวยพร ประมาณว่า Have a good trip na ka อะไรทำนองนี้ แต่ปรากฏว่าอ่านค่ะ แต่ไม่ตอบ ไม่หือไม่อือ ไม่มีขอบคุณใดๆกลับมา เราก็ช่างเหอะ ไม่ตอบก็ไม่ต้องตอบ เลิกคุยก็ได้ไรงี้

สองวันต่อมา เค้าทักมาค่ะ เป็นวันที่เค้ากลับจากเที่ยว ทักมาว่า สวัสดีตอนเย็น สบายดีไหมครับ เราเลยตอบกลับไปว่าสบายดี แล้วคุณเป็นไงบ้าง? เหมือนเดิมค่ะ อ่านแล้วไม่ตอบ จนบางทีคิดว่าเฮ้ยมันเปนปกติร่อที่คนเราอ่านแต่ไม่ตอบ ทั้งๆที่เป็นประโยคคำถาม

ที่มาโพสต์นี่อยากจะถามความคิดเห็นค่ะว่าเราควรจะหยุดดีมั๊ย เพราะรู้สึกว่าเราพยายามที่จะคุย พยายามที่จะรู้จักเขา แต่เหมือนเราเข้าไม่ถึงเขาสักที เวลาจะชวนไปไหนทีไรก็จะไม่ค่อยว่าง ที่เป็นอยู่ตอนนี้คือเค้าน่าจะมีแฟนอยู่ที่ไทยอยู่แล้วรึป่าวคะ หรือแค่เขาไม่อยากคุยกับเรา หรือว่าเราจะโดนเทไปแล้ว

ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแชร์กันได้ หรือให้คำแนะนำได้นะคะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ อาจจะเขียนงงๆ ต้องขออภัยด้วยค่ะ