​ความฝันสูงสุดของใครหลายๆคน คงจะเป็นการที่ได้มาเรียน และมาอาศัยอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น วาดฝันไว้ต่างๆนานา ว่าเราจะต้องเก่งภาษาญี่ปุ่นมากขึ้นจากตอนที่เรียนอยู่ที่ไทย… ก็ไม่น่ายากนะ บางคนมาอยู่ไม่กี่เดือนก็พูดคล่องปรื๋อละ แต่เอ๊ะ? ทำไมบางคนอยู่มาตั้งหลายปี ก็ไม่เห็นจะพูดได้เลยนิ? มาเรียนที่ญี่ปุ่นทั้งที อยากเก่งภาษาต้องทำยังไง!? วันนี้ขอยกตัวอย่าง 7 ข้อ จากประสบการณ์ของตัวเองตลอด 4 ปีครึ่ง ที่มาเรียนภาษาและปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยญี่ปุ่นค่ะ

1.ตั้งเป้าหมาย แต่ไม่ต้องสูงมาก

​ดิฉันมีโอกาสมาเรียนต่อปริญญาตรีที่ญี่ปุ่น หลังจบม.6 ตอนนั้นดีใจมากกกก เพราะตัวเองก็เรียนภาษาญี่ปุ่นตั้งแต่ม.ต้นแล้ว และรู้สึกว่าตัวเองไม่พัฒนาสักที ดังนั้นการมาเรียนที่ญี่ปุ่นของดิฉัน จึงเริ่มจากเป้าหมายที่สูงมาก "ฉันจะต้องพูดได้ ฉันจะต้องเก่งภายในครึ่งปี!" แต่เชื่อไหม…ผ่านไป 6 เดือนที่เรียนภาษาจนจบคอร์สกลับไม่ได้เป็นตามนั้น แล้วก็โทษตัวเอง เครียด กดดัน เคยคิดถึงขั้นอยากกลับไทยเพราะอยู่ไปก็เปลืองเงินพ่อแม่

ก่อนที่เพื่อนๆจะเป็นแบบดิฉันในอดีต ขอบอกทุกคนไว้ตรงนี้เลยค่ะ ว่าทุกอย่างมันต้องค่อยๆเป็น ค่อยๆไป อย่ากดดันตัวเอง ตั้งเป้าหมายได้แต่อย่าสูง ท้อได้แต่อย่าถอย เรียนและใช้ชีวิตให้สนุกจะดีกว่าค่ะ

​ข้อนี้ทุกคนคงจะรู้เหตุผลดี เคยสัญญากับเพื่อนคนไทยว่า ตอนที่อยู่ด้วยกันเราจะต้องพูดญี่ปุ่นกันนะ…ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ค่ะ แค่เจอหน้าก็คันปากอยากจะเม้าท์มอยกันแทบแย่ แล้วจะให้มาเม้าท์เป็นภาษาญี่ปุ่นจะไปสนุกตรงไหน! เพราะงั้นอย่าคิดตั้งกฎบ้าๆแบบนี้เลยค่ะ 555 แต่ก็ใช่ว่าจะมีเพื่อนคนไทยไม่ได้เลย เราสามารถมีเพื่อนหลายๆชาติได้ เวลาร่วมวงสนทนากัน มันจะบังคับให้เราพูดภาษาญี่ปุ่นกับคนไทยด้วยกันเองได้ เพราะต้องให้เพื่อนชาติอื่นเข้าใจที่เราคุยกันด้วย (ยกเว้นว่าคุณจะนินทาเพื่อนชาติอื่นนะ อันนี้อนุญาตให้ใช้ภาษาไทย อิอิ)

3.เข้าสังคมกับคนญี่ปุ่นจริงๆบ้าง

อะไรจะดีไปกว่าได้คุยกับเจ้าของภาษา แน่นอนว่าตอนเรียนในโรงเรียนภาษา เราอาจจะไม่มีเพื่อนคนญี่ปุ่นเลย มีแต่คุณครูกับคุณแม่บ้านทำความสะอาดโรงเรียน งั้นลองใช้เวลาหลังโรงเรียนเลิก หาสังคมใหม่ๆด้วยการไปทำพาร์ทไทม์ร้านที่มีแต่คนญี่ปุ่น เข้าชมรม ไปออกกำลังกาย อาจจะทำให้เจอคนญี่ปุ่นมากขึ้น

อย่างตัวดิฉันเอง ไม่เคยคิดจะหางานร้านอาหารไทยเลย ทำแต่ร้านที่มีแต่คนญี่ปุ่นเท่านั้นค่ะ แค่ 1 ปีผ่านไป ภาษาเก่งขึ้นจริงๆค่ะ เพราะต้องคุยกับลูกค้าลุงๆ ป้าๆ บ่อย จนกลายเป็นขวัญใจพวกแกไปเลย (คงเห็นต่างชาติเป็นของแปลก เลยชอบคุยด้วยมั้งคะ…) ลองเข้าสังคมญี่ปุ่นจริงๆดูค่ะ แรกๆอาจจะน่าปวดหัว แต่ไปๆมาๆสนุกกว่าที่คิด!

4.ไม่รู้ศัพท์ ให้ฝึกอธิบาย

ไม่ใช่ไม่รู้ศัพท์ แล้วจะไม่กล้าพูดเลย แบบนั้นห้ามทำเด็ดขาด! ขอยกตัวอย่างเป็นบทสนทนา สมมติว่าทั้งหมดเป็นภาษาญี่ปุ่นนะคะ 

ดิฉัน : เรนะๆ เมื่อวานอ่ะ เราไปซื้อแครอทมา แต่พอกลับมาถึงบ้าน เรานึกขึ้นได้ว่า เราลืมซื้อ…อะไรนะ ที่มันไว้ปลอกเปลือกแครอทอ่ะ? ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่าอะไรนะ?
เรนะ : พีล่า (ピーラー) อ่ะเหรอ? 
ดิฉัน : เออๆ พีล่านั่นแหละ แล้วเท่านั้นไม่พอนะ เราลืมซื้อ….ที่มันเป็นแผ่นๆอ่ะ ใช้กับมีด ภาษาญี่ปุ่นคืออะไรนะ?
เรนะ : อ่อ…มาไนตะ （まな板 まないた: เขียง）

เชื่อไหมคะ ดิฉันได้ศัพท์ใหม่ๆแทบทุกวัน จากการที่ดิฉันพยายามอธิบายให้คนญี่ปุ่นฟัง แล้วปิดท้ายด้วยคำว่า
それ..日本語って何だっけ？(Sore…Nihongotte Nandakke?) ไอ้นั่น…ภาษาญี่ปุ่นคืออะไรนะ?
日本語で何という？(Nihongo de Nanto Iu?) ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่าอะไร?

5. เปิดโทรทัศน์ซะ!

​โทรทัศน์ของญี่ปุ่นดีอย่างค่ะ นอกจากจะมีละคร และรายการน่าดูแล้ว จุดที่น่าชื่นชมของญี่ปุ่น คือ เขาจะมีซับไตเติ้ลขึ้นให้สำหรับคนหูหนวกทุกช่อง ทุกรายการค่ะ ปกติดิฉันจะเซ็ตโทรทัศน์ที่บ้านให้เปิดซับไตเติ้ลไว้ เพราะเผื่อเจอศัพท์ใหม่ ฟังไม่ทัน จะได้เปิดพจนานุกรมได้ 

พอเพื่อนคนญี่ปุ่นมาปาร์ตี้ที่บ้านก็แปลกใจ ถามว่า "ทำไมต้องเปิดซับคนหูหนวกไว้ด้วยอ่ะ? " ดิฉันเลยตอบไปว่า "ต่างชาติก็คล้ายๆคนหูหนวกนั่นแหละ ไม่ใช่ไม่ได้ยิน แต่ฟังไม่ออกโว้ย!"

ดิฉันหาข้อมูลในเน็ตดู มีชาวต่างชาติหลายคนบอกเหมือนกันค่ะ ว่าเขาเก่งญี่ปุ่นขึ้น จากการที่เปิดโทรทัศน์ให้เสียงผ่านเข้าหูทุกวันๆ ฟังโทนเสียงภาษาญี่ปุ่นให้คุ้นชิน ฝึกพูดตาม เปิดพจนานุกรม ลองทำตามดูนะคะ

6. ใช้โซเชียล

​หลังจากที่เรามีเพื่อนคนญี่ปุ่น หรือชาติอื่นๆ การแอดเฟรนในเฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์ อินตราแกรม คงเป็นเรื่องปกติ เพราะงั้นต่อไปนี้ เราต้องพิมพ์แคปชั่น หรือสเตตัสเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วย! ไม่งั้นเขาคงน้อยใจ อดมีส่วนร่วมกับเรา ดิฉันว่ามันดีนะคะ เป็นการฝึกเรื่องการเขียน การใช้ไวยากรณ์ได้ทีเลยล่ะ มันก็เหมือนเวลาที่คุณครูสั่งให้เขียนเรียงความส่งอ่ะค่ะ แต่นี่คุณจะเขียนเรื่องบ้าๆบอๆ เรื่องหน้าแตก หรืออะไรก็ได้ตามใจคุณ แถมบางทีเพื่อนมาแก้คำผิดให้เราด้วย ไม่ต้องอาย เขียนเลย!

7. ออกไปท่องเที่ยว 

​อย่าหมกตัวกับตำราเรียน ห้องเรียน หนังสือเรียน! การเรียนรู้มันไม่ได้มีแค่นั้น ไหนๆก็มาประเทศญี่ปุ่น ที่ขึ้นชื่อมาเดินทางง๊ายง่าย ก็ออกเดินทางเลยค่ะ ได้ฝึกภาษาตลอดทางแน่นอน เพราะถ้าหลงทาง เราก็ต้องไปถามนายสถานี ถามชาวบ้าน ฝึกอ่านป้ายต่างๆ สั่งอาหารท้องถิ่นที่ไม่รู้จักแต่เป็นเมนูเดียวที่อ่านคันจิออก แต่พอสั่งมาแล้วรสชาติแย่มาก มันเป็นอะไรที่สนุกมากเลยค่ะ ถึงดิฉันจะมีเงินไม่มาก แต่ก็พยายามเก็บเงิน แล้วทุกปิดเทอม หรือหยุดยาวก็ออกทริปจังหวัดต่างๆ แล้วอย่าลืมอัพรูปลงโซเชี่ยล แล้วตั้งแคปชั่นเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วยนะ!

-----------------------------------------------------------------------------

7 ข้อ ที่ดูเหมือนจะยาก แต่ถ้าเรากล้าซะอย่าง ก็ไม่มีอะไรยากหรอกค่ะ อย่าไปกลัวเลย คนญี่ปุ่นชอบคนไทยมากนะ เพราะคนไทยยิ้มเก่ง เข้าหาง่าย คุยแล้วสนุกคลายเครียด (คนญี่ปุ่นเขาเครียด เลยต้องมาคุยกับคนบ้าๆอย่างเรา) หวังว่าบล็อกนี้จะเป็นประโยชน์กับคนที่จะมาเรียนที่ญี่ปุ่น หรือกำลังเรียนอยู่ หรือคนที่มีความฝันว่าจะมาเรียนทุกคนนะคะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ติดตามรับข่าวสารเกี่ยวกับญี่ปุ่น

YouTube: www.youtube.com/ilovejapanth/

Facebook: www.facebook.com/ILoveJapan.th/

Twitter: https://twitter.com/ILOVEJAPANTH

Instagram: www.instagram.com/ilovejapanth/

TikTok: https://www.tiktok.com/@ilovejapanth

ทดลองเรียนภาษาญี่ปุ่นออนไลน์ฟรี 3 วันได้ที่ www.ilovejapanschool.com